[wzslider autoplay=”true” interval=”5000″ transition=”‘flash'” lightbox=”true”]

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ  «Από  τις  Τρύπες  στη  Γελαστή  Ανηφόρα, μια ίσια γραμμή σ’ έναν βρώμικο χάρτη»

Θέατρο Βράχων «ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ», Βύρωνας 

ΜΑΖΙ ΤΟΥ Η ΠΑΡΕΑ ΤΟΥ:

ΝΤΙΝΟΣ ΣΑΔΙΚΗΣ-μπαγλαμά, κιθάρα, ΤΙΤΟΣ ΚΑΡΓΙΩΤΑΚΗΣ-ηλ.κιθάρα, πλήκτρα,  ΣΤΑΘΗΣ ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ-κιθάρα, ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΑΡΜΠΙΛΑΣ-κρουστά, ηλεκτρονικά.

 

“Είναι πολύ δυσάρεστες οι μέρες που ζούμε… Συνήθως τραγουδάμε για το χάλι μας, σήμερα τραγουδάμε για τον Παύλο Φύσσα».

Με τα εύστοχα αυτά λόγια ξεκίνησε τη πολύ επιτυχημένη συναυλία του, χθες Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου, στο Θέατρο Βράχων στο Βύρωνα, ο  Γιάννης Αγγελάκας, ο ανατρεπτικός αυτός διανοούμενος ποιητής και συνθέτης.  Οι πάνω από 6000 κόσμου, όλων των ηλικιών, που ήταν εκεί απάντησαν στα λόγια του με ένα παρατεταμένο χειροκρότημα! Και όταν λίγο αργότερα το κλίμα φορτίστηκε πάλι, ο Γιάννης Αγγελάκας κράτησε το μέτρο λέγοντας … «Δεν συμφωνώ με τη βία… Αγνοήστε τους και κοιτάξτε μέσα σας…».

Ο Γιάννης Αγγελάκας και η παρέα του ανέβηκαν στο Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη» στον Βύρωνα με τις αποσκευές τους γεμάτες τραγούδια για μία μοναδική από κάθε άποψη συναυλία. Μια αναδρομή στη πορεία του που ξεκίνησε από τις «Τρύπες», αρχές της δεκαετίας του ’80, μέχρι σήμερα, με τελευταία στάση της αναδρομής αυτής τη «Γελαστή Ανηφόρα», το τελευταίο του cd-ποιητική συλλογή-βιβλίο που κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2013 από την εταιρεία www.alltogethernow.gr και έχει γίνει ήδη χρυσό.  «Ακούω την αγάπη», Δεν χωράς πουθενά», «Γιορτή», «Ο χαμένος τα παίρνει όλα», «Κεφάλι γεμάτο χρυσάφι» ήταν μερικές από τις πολύ δυνατές στιγμές αυτής της μεγάλης διαδρομής που ακούστηκαν στη συναυλία με αποκορύφωμα το «ΣΙΓΑ ΜΗ ΚΛΑΨΩ», τη πιο έντονα φορτισμένη στιγμή πού όλοι περίμεναν!

Ο καίριος σκληρός αλλά ψύχραιμός και πολλές φορές λυτρωτικός λόγος του σε συνδυασμό με ένα συνεχές τζαμάρισμα σε νέους δρόμους, ξετυλίγει χρόνια τώρα την ανθρώπινη περιπέτεια αλλά μέσα από αυτή τη συνειδητοποίηση της φθοράς προβάλει αχνά φως, μέσα από το ξέσπασμα η αποδοχή, μέσα από το βάσανο της σκέψης  η χαρά της μέθης.

Την ώρα της επιστροφής με τη ζάλη μιας παράφορης ενέργειας, ένοιωθες ότι αυτή η βραδιά πραγματικά ήταν οτι πιο καθαρό, ειλικρινές και θεραπευτικό τούτες τις μέρες!

Σχόλια